Yalancı baharın,
Yaban çiçekleriymiş bana getirdiklerin.
Çocukluktan kalma bir alışkanlık,
Kanıyor insan.
Şimdi bir bir terk ediyor, sevinçlerim.
Ben alışık değildim zaten hüzünden başkasına.
Al başını git, gidebildiğin kadar uzağa.
Sevmek için gelseydin,
Ayak üstü durmazdın.
İkindi gölgelerine sırtımızı dayardık.
Bir şarkıyla denizi üzerimize örterdik.
Gittin oysa,
Kaldım mı yine şiirlerle baş başa.
Kalıyor insan, kadim dostu yalnızlığıyla.
Adınla başlayan, yüksek sesli bir yalan...
Senden geriye kalan.
Seyir defterimin ilk sayfasında.
Seçil OĞUZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder