Senin suçun değil...
Benim ömrüm hüzne dikmiş gözünü.
Uluk yaralarını sever olmuş.
Senin suçun değil...
Kapıları benim rüzgarlarım kapattı sana.
Aydınlığın, alışık olmadığım kadardı.
Gözlerinde, alışık olmadığım kadardı.
Şimdi pazen çarşaflarda gözyaşlarım.
Ayak basılmayan evimde hıçkırıklarım.
Masamda, yazıp göndermeye cesaret edemediğim mektuplarım.
Dönersin belki diye göndermiyorum.
Senin suçun değil...
Seçil OĞUZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder