Kederli bir akşam oturmuş gözlerime
Avuçlarımda, sır gibi saklı bir deniz kokusu, saçlarından sinen.
Sesinden uçuşan, alacalı kuşları duyar gibi olunca,
Vurgun yemiş dallarım şenleniyor.
Muhabbetim oluyor hayalin.
Uykuları terk eyledim,
Ranzamda asılı bir yüz,
Alnımda ay ışığı bir sevda yazısı yüzünden.
Sabaha birlikte kavuşuyoruz.
Şehire küskünlüğümü unutuyorum.
Kalkıyor gözlerimden kederli akşamlar.
Kardelen yüzlü çocuklar, gülümsüyorlar.
Miskin kediler bile sokaklarda mutlu.
Derman buluyor, kırgın geçmişim.
Meydanda kalabalıklar arasında,
Tüm yüzler sen oluyor.
Tüm sesler sana ait.
Sıcak bir gevreğin kokusunda,
Demli bir çayın tadında,
Seni buluyorum.
Yüzüme çarptığım şehrin suyunda,
Caddelerin yılgın kaldırımlarında,
Seni görüyorum.
Özlem sıklıkla yoklamakta sabrımı.
Aklım gel-git lerde mahsur.
An gelip, ellerini çekince canım.
O vakit yok oluyorum.
Dalganıyor içimdeki umman,
Ölü balıklar vuruyor kıyılarıma.
Ay saklıyor kendini benden.
Evlerin ışıkları sönüyor,
Kapı komşum oluyor, hüzün sesli yalnızlık.
Yitiriyorum ümitlerimin anahtarlarını,
Anılardan bahsedip, cambazlık yapıyor gecenin yarısı.
Ve ben elleri boş asık suratlı zaman dilencisi.
Durdurabilmek ne mümkün ayaklarımı,
Sana çıkıp geliyorum.
Vakitsiz, valizsiz ev halimle.
Senede bir gün görebilmek seni,
Anadan üryan bir mutluluk gibi.
Şafakların kalbime hükmü gibi,
Bir seher yelinin dokunuşu gibi,
Senede bir gün sarılabilmek sana,
Bir hastanın şifa yalvarışı gibi,
Sonrasında gözlerimi kapasa hayatın esmer eli.
Gözüm açık gitmez.
Senede bir gün görsem bile seni.
Seçil Oğuz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder