1 Eylül 2014 Pazartesi

gün batımı...

Güneş, kızıl düşlerini anlatır gökyüzüne.
Anıların kıyısına oturup, dalar gözlerim.
İsimleri hafızamda bir ortanca çiçeği,
Yüzleri eski türküler kadar unutulmaz,
Sevdiklerim gelir aklıma.
Kimisi çoktan, elini ayağını çekmiş dünyadan.
Kiminin adresinden habersizim.
Ah! olsalar yine söylesek o dostluk şarkılarını.
Anlatsak çocukluk anılarımızı,
İlk aşk telaşlarımız da, benzesek birbirimize,
Ah! yine kızsa annemiz geç kaldık diye.
Sokak kedileri, yanı başımızda mırıldansa.
Ablam, mektubuna sarılıp uyusa,
Eski günler, yad edilir her gün batımında.
Sanki kafamdan uydurmuş gibi, hiç biri yok şimdi.
Oysa adım gibi biliyorum, yaşadım hepsini.
Seçil OĞUZ 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder