Bütün baharları kendime küstürmüş,
Uzun boylu esmer gecelerimde,
Yüzümü hüzne dönmüştüm,
Şarkılarımın sesi kırık,
Ve yağmur yüklü bulutlar gibiydi gözlerim.
Rüyalarım hazan yaprakları gibi sarı ve dağınıkken,
Sabahlarım solgun ve güneşsizdi.
Bir mum alevi titrekliğindeydi, sevinçlerim.
Kiraz ağaçlarından ve martı seslerinden habersizdim.
Cepleri delikti, bütün ümitlerimin.
Her günün ağzından, bir yalan dinliyordum.
Çocukların yüzlerinde temize çekiyordum, duyduklarımı.
Denize dökerken içimi,
Koşar adım bir hasret yaklaşıyordu kıyılarıma, sevdaya dair.
Gemilerim batıyor ve çekiliyordu sular .
Tuzu kalıyordu bana, koskoca Deniz'in.
Son vapur seslerinde, yalnızlığımı duyuyordum.
Valizi elinde bekleyen, gülümsemelerim balıklar arasına karışıyor,
Yem oluyordu uskumrulara.
Islak ve kış yüklü kaldırımda, oturan ağlamaklı bir çocuktum.
Seni görene kadar...
Gözlerin, bahar müjdesi gibi geldi.
Hoş geldin,adamım.
Şimdi bütün dallarımda, zerdali çiçekleri .
Ensemde hissediyorum, mutluluğun nefesini.
Diz boyu umutlarım var artık.
Sol yanımda, uçsuz bucaksız mavi bir sevda.
Adınla başlıyor, artık günlerim.
Günlerimin yüzünde,
Pembe renkli, çocuk gülüşleri.
Seçil OĞUZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder