Küstürme kuşları

Sevgilim,
Bir kahve tadı bırakıyorsun damağımda, hayatın tam ortasın da açan dostluk çiçeğimsin.
Güz dargınlıklarımı, taş plak sıcaklığıyla yazlara çeviriyorsun.
Güneş desenli, bahar kokulu bir ten sende ki.
Dokundukça, sarılmayı konuşturuyorsun.
Namert geceleri, merhametli şiirlerle yakamoza davet ediyorsun.
Açmadan, solmaya niyetlenen umut güllerimi, ikna ediyorsun yaşamaya.
Güven örgülü bir hırkasın, üzerim de.
Gözlerimi açar açmaz gördüğüm, gökyüzümsün.
Gülüşün ise kuş cenneti gibi.

Yağmur kokusunu aldığım da gözlerinden, dut ağacı türküleri söylemeye başladığında kalbin, dallarından dökülüyor kirazlar ve kuşlar göç ediyorlar.
Ben o zaman sendeliyorum yokuşlarım da.
Düşmeme gönlün razı gelmez biliyorum,
gül o zaman!
Küstürme kuşları ve gülümsesin sarı mevsimin al kirazları.
Seçil OĞUZ